Ik ben vandaag op bezoek bij `Linda’. Wegens privacy redenen is de naam in dit verhaal gefingeerd.

Ik bel om 10 uur `s-ochtends aan bij een statige woning in Amsterdam-Zuid. Dat wil zeggen, ik trek aan de bel, zo’n oud koperen bel. Een schel geluid klinkt.  Linda doet open. Je zou niet zeggen dat ze 50+ is.

Een mooie vrouw met vlot kapsel, grote bruine ogen met lange wimpers. Ze is goed verzorgd. Hippe spijkerbroek die haar afgetrainde lijf goed doet uitkomen, zwarte laarsjes met hoge hak, rode, zijden blouse en een artistieke ketting om haar nek.

`Vind je het goed dat we het interview aan het keukenblok doen?’ Linda woont in een schitterend pand. De woning is modern maar warm ingericht met een design keuken waar je je meteen thuis voelt. In gedachten zie ik Linda in haar vrije tijd voor vrienden kokkerellen. Lange, warme, sfeervolle avonden keuvelend aan het keukenblok, filosoferend over het leven met lekker eten en wijn. Als we aan de Nespresso en de warme appeltaart zitten, steek ik van wal. `Linda, fijn dat ik je mag interviewen over 50+’ ers en hun ervaring op de arbeidsmarkt.’

De blik van Linda is opeens anders, intenser. Haar bruine ogen lijken donkerder, haar pupillen lijken te vergroten. `Ja, natuurlijk! Het is belangrijk dat iedereen begrijpt waar 50+’ers tegen aan lopen. En vooral, wat ze te bieden hebben!’.

`Waar loop jij tegenaan?’.  Ze zwijgt en kijkt peinzend omhoog. Er lijkt van alles in haar hoofd om te gaan. `Je voelt je gewoon afgewezen!’ Ze gooit haar handen omhoog en kijkt me fel aan. `Je hebt een ervaring van meer dan 25 jaar, je hebt een groot netwerk opgebouwd, je bent goed opgeleid…’ Ze kleurt rood in haar nek. `Maar je krijgt afwijzingen als, “Helaas moeten wij u teleurstellen; er zijn andere kandidaten waarvan het profiel (nog) beter aansluit bij de wensen van onze opdrachtgever.”  Je kan het niet bewijzen. Maar ik heb dan na 4 van dit soort afwijzingen in een week tijd sterk het idee dat mijn leeftijd een rol speelt. Alle functie eisen kloppen. Ik match en toch word ik niet uitgenodigd.

En weet je wat het toppunt is? Wil je je ook richten op payroll-functies omdat het niet lukt om als interimmer aan de slag te komen?  `Krijg ik een reactie als . “Onze opdrachtgever is kritisch en zij zoekt een kandidaat die meer vanuit een vaste functie komt (jouw CV laat vooral interim werk zien).” Ze laat haar ogen rollen en kijkt me verontwaardigd aan. Ik heb een flash-back. Ik ga terug in de tijd, zo’n 10 jaar geleden. We zochten een duizendpoot.  De all-round, flexibele `oudere’ (lees; 49 jaar) met veel ervaring heb ik toen afgewezen omdat ik een 25-jarige kon aannemen die ik een aanzienlijk lager salaris kon bieden.

De vooroordelen duizelen in mijn hoofd. Ik kijk weer in de verontwaardigde ogen en bedenk me dat ik precies hetzelfde ben als iedereen.  Ik moet denken aan de blog die ik onlangs las, ZZP’er & Dubbele Handicap.

`Je zei dat het belangrijk is dat men begrijpt wat een 50+’er te bieden heeft. Wat is, denk je de toegevoegde waarde van een 50+’er ten opzichte van de jongeren die aangenomen worden?’. Ze slikt een stuk appeltaart door. Haar ogen zijn opeens veel zachter, lijkt het wel. `Kijk’, zegt ze.

`Jongeren hebben natuurlijk een aantal voordelen ten opzichte van de ouderen. Daar moet je eerlijk in zijn. Ze lijken misschien sneller en hebben soms meer ervaring met de moderne technieken. Er zijn ook nadelen. Ik zeg altijd, “de jongeren komen maandag op kantoor uitrusten en zijn op vrijdag weer uitgerust voor het weekend, de ouderen komen maandag weer uitgerust voor de week en hebben op vrijdag het weekend nodig om weer uit te rusten”.

Maar ik denk, …. Als ik het voor het kiezen zou hebben en ik mag een team samenstellen. Dan neem ik die jongere, ….. en die 50+’er. Zoals je in een team verschillende typen wil. En niet allemaal `roden’ of `blauwen’ [ Red. Insights]. Begrijp je? Zo wil je ook niet, althans dat lijkt mij, alleen maar jonkies of alleen maar ouderen in je team. Een team met alle typen en met alle leeftijden, dat is in harmonie. Dan kun je leren van elkaar, zowel de ouderen van de jongeren, als de jongeren van de ouderen.’

`Wat is de oplossing Linda, om 50+’er weer aan het werk te krijgen?’

Linda gaat rechter zitten en slaat haar benen over elkaar. Ze lijkt heel vastberaden. Ze wijst naar me. `Die 50+’er, die komt er uiteindelijk wel. De meeste ideeën zijn geboren vanuit een situatie van armoede. Het zal echter niet altijd gemakkelijk zijn. “Nobody said it was going to be easy”. Ze kijkt me lachend aan. Ik zie een intelligente, vastberaden vrouw voor me. Zij gaat het wel redden. Met of zonder die werkgevers. ` Tja, en wat er moet gebeuren? Die 50+’ers moeten tot hun 67e of misschien wel 70e jaar aan het werk. Dus wat gaat de regering hier aan doen?’.

Als ik de straat in Amsterdam-Zuid uitrijd bedenk ik dat we met veel vooroordelen kampen in deze maatschappij. En die stagiaire die ik zou aannemen? Ik ga eens kijken of ik een 50+-er kan vinden….

Wil u ook eens sparren over hoe het beter kan in uw organisatie, neem dan contact met ons op of kijk op onze website voor HR Advies, training en coaching.