In mijn vorige blog Met nieuwe panty’s op sollicitatiegesprek beschreef ik één van de ergste horror scenario’s van het sollicitatiegesprek. Dus je zou denken, erger is onmogelijk. Dit dacht ik ook totdat ik twee weken geleden getipt werd door een van mijn lezers en in geuren en kleuren het volgende scenario te horen kreeg.

Tjakkaaaaa! Silvia voelde de energie weer stromen! Dat gevoel had ze lang niet meer gehad. Het solliciteren zat al maanden in een dip. Want, tja, als 50-plusser valt het niet mee om nog aan een baan te komen. Te oud, te duur, te van alles en nog wat….. Ze was gestopt om de Excel sheet bij te houden met de reden van afwijzing na een sollicitatiegesprek. Soms stonden de redenen haaks op elkaar; te weinig ervaring bij de ene functie en overgekwalificeerd bij de andere functie. Het was al meer dan een jaar niet gelukt om een baan te krijgen.

Afwijzing op afwijzing en soms helemaal geen enkel bericht meer. Ze zag het soms niet meer zitten en was er zelfs van aan gekomen. Uit verveling en frustratie ging ze vaak eten. En in sporten had ze soms ook geen zin meer. Wat moest ze in godsnaam zeggen als ze op de sportschool vroegen of het gelukt was om een baan te krijgen?

Maar deze functie……….! Die was werkelijk op haar lijf geschreven. Toen ze het functieprofiel las, leek het wel alsof het over haar ging! De energie stroomde zo vanuit haar pen op papier en ze had in 20 minuten een goede motivatie geschreven. Dit was gewoon DE baan! Van zuinig boodschappen doen en de pindakaas van een B-merk kopen dacht ze opeens aan pindakaas van dat A-merk, mooie kleren, uit eten en met vakantie gaan.

Het eerste sollicitatiegesprek was goed gegaan. In haar mailbox ontving Silvia diezelfde week nog een uitnodiging voor een tweede gesprek. Of ze een case wilde voorbereiden, best wel pittig. Het ging om een ‘live case’; een probleem waar het bedrijf al enige tijd mee worstelt. Een gedetailleerde beschrijving was bijgevoegd.

Maandag om 10 uur is het sollicitatiegesprek. Ze mag een presentatie geven van maximaal 45 minuten aan een selectiecommissie van 4 personen . De vakantie en mooie kleren kwamen dichterbij. Buiten stroomt het van de regen maar Silvia kan alleen maar zonnestralen zien.

Zaterdag 06:00 uur

Het alarm gaat af. Silvia heeft er zin in en wil het gesprek goed voorbereiden. De hele dag doet ze research, spreekt mensen uit haar netwerk, duikt in oude presentaties naar bruikbaar materiaal.  Ze voelt zich helemaal senang bij de opdracht.

Zondag 23:30 uur

Silvia slaat, uitgeput, maar met een goed gevoel haar laptop dicht en kruipt tevreden onder de wol. Ze zal morgen wel eens laten zien wat ze waard is!

Maandag 09:45 uur

Ze meldt zich bij de receptie en voelt zich enigszins gespannen. Zou het dan een keer gaan lukken? Ze heeft er alles aan gedaan toch? De presentatie staat als een huis en het advies voldoet aan alle eisen: stappenplan, kostenplaatje,…. Had ze nog meer kunnen doen?

10:05 uur

Ze kijkt nog eens op de klok die bij de receptiebalie hangt wanneer er een dame op haar afstapt. Dag Silvia! Ze stelt zich voor en zegt; Loop je met me mee?

10:07 uur

Vlakbij de spreekkamer verdringen zich hordes medewerkers en de selectiecommissie voor de koffieautomaat. Er wordt luid en vrolijk gecommuniceerd over het afgelopen weekend. Silvia kijkt nog eens heimelijk op haar horloge.

10:12 uur

Men begint met het voorstelrondje. Daarna gaat men weer door het CV. Silvia vraagt zich af waarom, omdat dat in het eerste gesprek al gedaan is. Dan kan ze eindelijk beginnen met de introductie van haar presentatie. Bij de tweede slide wordt ze al snel onderbroken met vragen. De commissie heeft duidelijk haast. Er ontstaat als snel een discussie over de inhoud van haar presentatie. Silvia voelt haar enthousiasme spontaan in haar schoenen zakken. Er wordt lang gediscussieerd.

10:45 uur

De receptioniste klopt op de deur en meldt vrolijk dat de volgende kandidaat gearriveerd is. Dit is blijkbaar het teken dat het gesprek beëindigd is. Drie van de 8 slides zijn aan bod gekomen.

10:50 uur

Silvia staat weer buiten met haar jas nog in haar armen. De koffie had ze niet eens aangeraakt. Bijna 40 minuten lang waren er vragen op haar afgevuurd. De presentatie had ze niet eens fatsoenlijk kunnen geven. Silvia zou uiterlijk vrijdag horen of ze door ging naar de tweede ronde. Ze wist wel wat de boodschap zou zijn en vroeg zich af op basis waarvan dit beoordeeld zou worden.

Het bedrijf was op voordelige wijze aan een goede oplossing van de case gekomen.  Dit zou ze voortaan anders doen.

Wil u weten hoe u om moet gaan met werving- en selectie? Maak dan een afspraak met ons en wij gaan u adviseren hoe u een aantrekkelijke werkgever kunt zijn en blijven.