Gelukkige medewerkers verzuimen minder, werken harder en staan meer open voor vernieuwing.  Dit is het goede nieuws! Werkgeluk betekent echter een continue investering in werken aan het geluk van medewerkers. Ik zou zeggen maak een werkwoord van uw geluk. 

Het was nog donker buiten. Door het openstaande raam van haar slaapkamer klonk het geluid van mannen die de markt aan het opbouwen waren. Er werd geschreeuwd naar elkaar en af en toe klonk een lach en was er het geluid van planken die werden neergegooid. De stad ontwaakte, het geluid van verkeer nam toe. Steeds meer mensen waren op weg naar hun werk.

Zou ze zich ziek melden?

Zij was niet klaar voor de dag die ging komen. Sterker nog, als ze dacht aan haar werk en de collega’s, voelde ze zich nerveus worden en ging haar hart harder kloppen. Het idee om zich weer ziek te melden, maakte dat ze zich schuldig voelde. Ze dacht aan wat haar collega’s zouden denken van haar, of misschien wel over haar zouden zeggen. En aan het werk waarmee ze hun opzadelde. Aan de andere kant, voelde het als een opluchting als ze niet de trein naar haar werk hoefde te nemen. Ze pakte de telefoon die naast haar bed lag en zocht het nummer van haar werk in de contactenlijst. Haar duim bleef boven het nummer zweven. Kwart voor negen. Zou ze zich ziek melden? Een dag thuis lonkte. De stemmen in haar hoofd waren druk aan het praten en waren in een heftig conflict.

Ze voelde zich niet gelukkig

Ze dacht aan het gesprek met haar manager van twee weken geleden. Ze was nerveus geweest, want ze had na lang wikken en wegen een gesprek aangevraagd. Toen ze tegenover haar manager zat, had ze het er uit gegooid. Ze voelde zich niet gelukkig op haar werk. De boodschap was niet overgekomen. Het leek alsof haar manager niet hoorde wat ze zei, alsof ze een andere taal sprak. In de gesprekken met andere collega’s in haar team in de maanden daarvoor, leek iedereen haar te begrijpen. En gaven anderen aan dat ze zich net zo voelden als zij. Maar nu, liep ze tegen een betonnen en koude muur aan en voelde ze zich onbegrepen. Na vijf jaar in dezelfde functie gezeten te hebben, was het tijd voor iets anders. Ze voelde zich niet meer geïnspireerd. Ze wilde vooruit. Haar manager gaf aan dat het misschien tijd voor vakantie was. En er werd ook gewezen op het feit dat ze wel veel ziek was geweest de laatste zes maanden en dat haar prestaties achter liepen.

Ze had flashbacks gekregen van haar vader die verleden jaar plotseling in het ziekenhuis belandde. En van de verhuizing naar de aanleunwoning. Hij was erg in de war geraakt door dat alles. Elke week ging ze op bezoek en deed zijn administratie en de boodschappen. Ook waren er vele telefoontjes met de verschillende verzorgers om hem heen.

Er leek geen tijd voor dit soort privé zaken. Er werd niet eens naar gevraagd. Ze durfde het niet eens te opperen. Ze had verbetering beloofd. Het leek alsof het onderwerp waarvoor ze het gesprek had aangevraagd van tafel was geveegd. Het ging niet om haar maar om de prestaties van het team.

Hoe zou u vandaag uw bed zijn uitgesprongen als u nu bezig had kunnen zijn met waar u van houdt, waar u goed in bent, waar u voor betaald wordt of zou kunnen worden en tot slot met wat de wereld echt nodig heeft? Zo ziet u maar, geluk is een werkwoord.